يكي از اصلی ترین ودردناک ترین تلاش‌هاي انجام شده در جهت‌ رهايي از همه‌گيري جهاني HIV/AIDSمربوط به مشكلات كودكان بي‌سرپرست است. اين كودكان براي اين كه بتوانند روي پاي خود بايستد. بايد متحمل فشارهاي زيادي باشند. آن‌ها به يادآوردندگان زنده‌ي تلفات كشنده‌ي اين بيماريند.

هم اكنون بیش از 4/13 ميليون كودك زير 15 سال كه قريب به اكثر آن‌ها ساكن آفريقا هستند. پدر، مادر يا هر دوي آن‌ها را در اثر بيماري/AIDS از دست داده‌اند. اگرچه چنين فقداني اثرات متفاوتي روي خانواده‌ها، اجتماعات و جوامع مختلف دارد اما يك امر بديهي است و آن اين كه، به هر حال زندگي كودك پس از دست دادن پدر و مادرش دچار نا بساماني‌هايي خواهد شد. بیش ازچهل ميليون نفر آلوده به ايدز درجهان وجود دارد و اين ميزان به سرعت درحال افزايش است. در سالهای آينده‌ تعداد كودكان بي‌سرپرست به طرز تأسف‌باري افزايش خواهد يافت. ميليون‌ها كودك ديگر نيز به علت تحت شعاع قرار گرفتن زندگي‌شان در اثر HIV/AIDS دچار آسيب‌ هاي جدي شده‌اند. والدين بسياري بيمارند، در حالي كه بقيه در مكان‌هايي كه براي كودكان بي‌سرپرست در نظر گرفته شده است به سر مي‌برند. به علاوه اين همه‌گيري جهاني‌، ريشه‌ي فقر را در كليه‌ي اجتماعات و جوامع عميق‌تر مي‌كند و كودكان اولين گروهي هستند كه سردي اين محروميت را لمس مي‌كنند. سرپرست وقت سازمان بهزیستی ایران(احمداسفندیاری)درروزجهانی ایدزدرسال 1390 عنوان می دارد،شیرخواران ویتیمان ناشی ازایدزباتوجه به تغییرانتقال این بیماری افزایش یافته است که مسئولیت سازمان بهزیستی راسنگین ترمی کند. (سایت اطلاع رسانی سازمان بهزیستی کشور)

تلاش‌ بسياري از اين كودكان فقط براي زنده ماندن است. اين كودكان نسبت به ناملايماتي چون، عدم تحصيلات، فقر بهداشتي، سوءمصرف مواد، سوءاستفاده‌ها كه دستاويزي براي مسلم‌ترين حقوق آن‌ها و گرفتار كردن‌شان در دامان فقري خانمان‌سوز است، فوق‌العاده آسيب پذيرند. هم‌چنين اين كودكان در معرض خطر بالاي ابتلاي خود به HIV هستند. اين مطلب كه آن‌ها نيازمند ياري و حمايت‌اند. انكارناپذير است.