در هر ارتباطی می توان از دو ابزار کتبی و شفاهی کمک گرفت و در کنار آنها وجوه مختلف ارتباط کلامی وغيرکلامی را مدنظر داشت. گوش دادن فعال، از ابزارهاي ضروري در برقراري يك ارتباط موفق است. شنوندة فعال علاوه برگوش ها، از چشمهايش نيز بهره مي گيرد زيرا در گوش دادن فعال نه تنها باید به وجوه كلامي بلكه به وجوه غيركلامي ارتباط دقت نمود. گوش دادن فعال يك مهارت است، بايد آن را آموخت و بكارگيري آن را تمرين نمود.

1- اعتماد کردن به دیگران: اولین حوزه مهارتی، اعتماد متقابل بین طرفین می باشد.

2- برقراری ارتباط روشن و عاری از ابهام: استفاده از ضمیر "من" در گفتگو، به جای جملات با ضمیر"تو"، که در آن فرد مقابل احساس می کند باید از خود دفاع کند.

3- پذیرش و حمایت یکدیگر: از مهم ترین تفاوت های فردی که روی رابطه ما با دیگران اثر می گذارد تفاوت در نقطه نظرها و دیدگاه هاست. لذا توانایی دیدن موضوع از زاویه دید دیگران می تواند در برقراری ارتباط موثر بین فردی نقش بسزایی داشته باشد.

4- حل تعارض ها و مشکلات موجود در روابط بین فردی، به شیوه ای سازنده: افراد در برابر تعارض ها عموما سبک های مختلفی را از خود نشان می دهند. این سبک ها عبارتند از:

سبک لاک پشتی یا کناره گیرانه، سبک کوسه وار یا زورگویانه، سبک خرس اسباب بازی یا سبک توام با نرمش، سبک روباه وار یا مذاکره کننده و سبک جغدوار یا مقابله کننده.

برای حل تعارض و اختلاف نظر می باید از جلسه حل اختلاف بهره گرفت و به موارد زیر توجه نمود. باید در مورد قواعد و مقررات از قبل توافق شود. زمانی برای مذاکره انتخاب شود که هردو طرف راحت باشند. به دو نفر توصیه شود اگر عصبانی شدند از هم فاصله بگیرند و زمان دیگری را برای ادامه برگزینند. به نوبت گوینده و شنونده باشند و بین صحبت دیگری، وارد صحبت نشوند.