مددکاران اجتماعی در این مرحله خدمات متنوعی را ارائه می دهند و علاوه بر پرداختن به وضعیت بیماران و بررسی شرایط ارائه خدمات توسط مراکز بهبودی با برقراری ارتباط با خانواده و نهادهای خارج از موسسه شرایط را برای بازگشت فرد بیمار به یک زندگی سالم آماده می کند. در این مدت مددکاران اجتماعی با بازدیدهای مکرر وضعیت بیماران تحت پوشش خود را پیگیری می نمایند و در کنار سایر متخصصان به مشاوره با بیماران می پردازند. در این جا مددکاران اجتماعی با انجام مصاحبه های انگیزشی می توانند فرد را برای ادامه بهبودی در بیرون از مرکز بهبودی آماده کنند.

 مددکاران اجتماعی بیماران را به استفاده از جلسات برگزار شده در مراکز ترغیب می کنند و اهمیت این جلسات را به آن ها گوشزد می کنند. مددکاران اجتماعی در مواردی و با صلاحدید مسئولان و مجریان طرح خود مستقیما آموزش هایی به بیماران می دهند. آموزش مهارت های سالم زیستن، مهارت های زندگی و .... می تواند به صورت فردی و گروهی انجام گیرد و بعضا موضوعاتی با انتخاب خود بیماران موضوع جلسات مددکاران اجتماعی می شود.

مددکاران اجتماعی با انجام مصاحبات عمیق با بیماران در چندین مرحله وضعیت روحی، عاطفی، خلقی آنان را ارزیابی نموده و نیز موانع ممکن بر سر راه حفظ بهبودی و عوامل بازگشت به مصرف مواد را بررسی می نمایند و با انجام مصاحبات مبتنی بر رویکردهای علمی شناخت درمانی و گشتالت درمانی آنها را از ماهیت انکارها، توجیهات، فرافکنی ها و نیز خطاهای شناختی که دارند، آگاه می سازند و زمینه را برای اقدام و مداخله سایر متخصصان آماده می سازند.

مددکاران اجتماعی به عنوان رابط بین بیماران و موسسات سعی می کنند دغدغه ها، مشکلات و نگرانی های طرفین را به یکدیگر منتقل نموده و به عنوان یک میانجی حقوق و مسئولیت های هر کدام از طرفین را پیگیری می نماید. گاها مددکاران اجتماعی در موارد خاصی که حقوق بیماران نادیده گرفته می شود و وضعیت تغذیه، نظافت و یا استراحت بیماران در شرایط نامناسبی باشد، مراتب را به اطلاع مقامات مافوق می رساند و با پیگیری های لازم سعی در برطرف نمودن مشکلات می نماید.