تئوری سیستمی و متغیرهای بین رشته ای آن  بر وابستگی متقابل میان انسان - محیط تاکید دارد.

این تئوری از آن جهت برای مددکاران اجتماعی مهم است که کانون توجه اش اجتماع می باشد. با این حال رویکردش به مسائل اجتماعی عمدتا رویکرد کار با افراد است و در صدد است تا آنان را با نظم اجتماعی موجود تطبیق دهد. بر اساس این رویکرد مددکاران اجتماعی به جای آنکه در پی تغییرات اجتماعی رادیکال باشند، در پی ارتقای نظم اجتماعی می باشند.

در این رویکرد تمرکز مددکاران اجتماعی بیشتر روی بهبود عملکرد خانواده ها و جوامع به عنوان یک کل می باشد. با این حال ما در هر شرایطی نیازمند توجه به عناصر فردی و اجتماعی و چگونگی تعامل آنها با یکدیگر و تلفیق آنها در یک کل می باشیم.