یافته‌های پژوهشی حاكی است كه بیشتر نوجوانان جامعه ما در دست‌یابی به منابع معتبر موضوعات جنسی با محدودیت مواجه بوده و در این زمینه برای آنها برنامه‌های آموزشی مورد نیاز طراحی و برنامه‌ریزی نشده است.

برخی یافته‌ها نشان می‌دهند نوجوانان به طور متوسط 8 ساعت در برابر صفحات الكترونیكی قرار دارند.

این یافته‌ها به رابطه‌ای نیرومند بین برنامه‌های ارائه شده در رسانه و رفتار جنسی نوجوانان اشاره دارند، به گونه‌ای كه تلویزیون نه تنها می‌تواند به شیوه‌ای قدرتمند بر نگرش‌ها، ارزش‌ها و باورهای نوجوانان اثر داشته باشد، بلكه بر شروع زودهنگام رفتارهای جنسی یا به تأخیر انداختن آن نیز مؤثر باشد، اما با نبود برنامه‌های جامع آموزشی در این زمینه گاهی این شبهه ایجاد می‌شود كه با اتخاذ یك نوع رویكرد انفعالی و انكاری به ویژه از سوی نهادهای مسئول مانند آموزش و پرورش، صدا و سیما و نظایر آن، در عمل رسالت و وظیفه آموزش موضوعات جنسی، بدون متولی مانده و وظیفه آموزش موضوعات جنسی نوجوانان، به نوعی به رسانه‌های خارجی و تصاویر هرزه‌نگاری واگذار شده است.

بنابراین در راستای برنامه‌های مقتدرسازی، نه تنها كودكان و نوجوانان، مربیان و والدین، نیازمند دریافت اطلاعات و منابع مناسب علمی، به ویژه آموزش‌‌های منظم و مستمرند، بلكه سیاست‌گذاران و برنامه‌ریزان حوزه مراقبت از كودكان و نوجوانان نیز باید در تدوین و پایه‌گذاری سیاست‌های شفاف، مشخص و كاربردی گام اساسی بردارند.

بنابراین رسانه‌ها به ویژه صدا و سیما می‌توانند با ارائه برنامه‌های متنوع، به طور جانشینی الگوهای مثبتی را معرفی تا نوجوانان در انتخاب و همانندسازی با آنها به شیوه‌ای مؤثر و مفید درباره سلامت جنسی خود تصمیم بگیرند. در عین حال این مهم است كه رسانه برای ورود به مباحث مرتبط با سلامت جنسی و آموزش موضوعات جنسی عوامل و متغیرهای مهمی مانند رویكرد شفاف و مبتنی بر شواهد، بهره‌گیری از دانش و تخصص بین‌رشته‌ای و تنوع مخاطبان را مورد توجه قرار دهد.

---

كلید واژگان:
آموزش موضوعات جنسی، سلامت جنسی، نقش رسانه، مقتدرسازی نوجوانان