1- جرئت داشتن به جاي پرخاشگري.
2- توجه به زمان اكنون و اجتناب از مراجعه به سوابق امر.
3- اجتناب از پرگويي و نپرداختن به جزئيات.
4- اجتناب از داوري.
5- صداقت داشتن و توجيه  واقعيت هل به جاي كمال طلبي.

6- اجتناب از سرزنش.
7- گوش كردن پويا.
8- پرداختن به يك موضوع بخصوص در هر زمان.
9- توجه به راه حل به جاي تلاش براي اثبات نظريه خود.
  در خانواده موفق مقررات پنهان، مطرح  و بررسي می‌شود. آنچه مطرح ناشدني باقي مي ماند بسيار جزئي است. در اين شرايط فرزندان خانواده تحت تأثير باورهاي ناگفته ي پدر و مادر آسيب نمي بينند.

در يك رابطه‌ی زناشويي سالم، اتصال و وابستگي به دليل ميل است و نه صرفاً از روي نياز، در اين شرايط هر كدام در جهت و جانب كامل شدن كم و بيش درحركتند. زن و شوهري كه از كامل بودن يكديگر حمايت و حراست می‌کنند به هم مي پيوندند و رشد می‌کنند. هر كدام با كم كردن كنترل، انتقاد، سرزنش و داوري به رشد ديگري كمك می‌کند.

در خانواده‌های زنده و بالنده، به طورمداوم شاهد الگوهاي متفاوتي هستيم. ارتباط هل مستقيم، واضح، صريح و صميمانه است. قاعده هل قابل انعطاف، انساني، مقتضي و دستخوش تغييراست و پيوند با اجتماع نيز بارز و اميد بخش مي باشد.

---

منابع : 1- احدي، حسن و جمهري، فرهاد. روان شناسي رشد. انتشارات پرديس. تهران. ۱۳۸۰ تو- اتکينسون و ديگران. زمینه‌ی روان شناسي (ج ۲).ترجمه‌ی دکتر محمد نقي براهني و ديگران. انتشارات رشد. تهران. ۱۳۸۱ 3-کو ئن، بروس. درآمدي به جامعه شناسي. انتشارات توتيا. تهران ۱۳۷۵ چهار-گيدنز، آنتوني. جامعه شناسي. ترجمه‌ی منوچهر صبوري. نشر ني. تهران.۱۳۷۸ 5- مجله‌ی مشاور مدرسه.