کانون اصلاح و تربیت مکانی برای اصلاح و بازپروری کودکان و نوجوان بزهکار است.

به منظور اجرای موفقیت آمیز برنامه های بازپروری ، لازم است کارشناسان از تجارب این نوجوانان مطلع شوند . این پژوهش با هدف شناخت تجارب فردی مددجویان از اقامت در کانون اصلاح و تربیت استان تهران انجام گرفته است . پژوهش کیفی حاضر از روش تحلیل محتوای استقرایی بهره برد . جامعه پژوهش ، مددجویان مقیم و کارکنان حرفه ای کانون اصلاح و تربیت استان تهران بودند . با روش نمونه گیری مبتنی بر هدف و تارسیدن به حد اشباع داده ها ، ( بیست و شش نوجوان معارض قانون ) و شش تن از کارکنان حرفه ای ( مددکار اجتماعی ، روان شناس و مربی ) بررسی شدند . داده ها با شیوه های مشاهده مشارکتی ، مصاحبه ، یادداشت در عرصه گردآوری شد . از بررسی یافته ها بیست و دو کد مفهومی بدست آمد که در دو زیر طبقه اصلی ، مشغولیت های ذهنی و باورهای مددجویان قرار گرفت . یافته های حاصل از این پژوهش توصیفی عمیق از تجارب فردی و باورهای شکل گرفته در مددجویان از اقامت در کانون اصلاح و تربیت ارایه کرده است. آگاهی از دیدگاه های این نوجوانان می تواند در زمینه ی بهبود شرایط محیط نگهداری نوجوانان معارض قانون ، برآورد نیاز ها و اولویت ها در جهت تدوین برنامه های مناسب اصلاحی – تربیتی و کاهش تنش های زندگی در کانون های اصلاح و تربیت سودمند واقع شود.

کلید واژه ها : نوجوان بزهکار - مددجو - کانون اصلاح و تربیت - تجربه - پژوهش کیفی

# این مقاله برگرفته از پایان نامه کارشناسی ارشد است. مقاله پیوست در مجله پژوهش اجتماعی بهار 1394 سال ششم شماره 26 ص45  چاپ شده است.