به گزارش خبرنگار پرتال تخصصی مددکاری اجتماعی ،نخستین نشست شورای سیاستگذاری مددکاری اجتماعی در نظام سلامت سه شنبه ۱۷/۱۰/۹۷ در معاونت اجتماعی وزارت بهداشت برگزار شد. این نشست با حضور دکترمحمدهادی  ایازی معاون  اجتماعی وزارت بهداشت،دکتر سید محمدحسین جوادی مشاور معاون وزیر و رئیس اداره مددکاری اجتماعی وزارت بهداشت، دکتر شتی رئیس دبیرخانه آسیب های اجتماعی وزارت بهداشت ،دکترمصطفی اقلیما رئیس هیئت مدیره انجمن علمی مددکاری اجتماعی ایران، دکتر محمد زاهدی اصل- مدیر گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علامه طباطبائی تهران، دکتر ملیحه عرشی مدیر گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی تهران،  دکتر دماری رئیس انجمن علمی پزشکی اجتماعی ایران،  خانم دکتر نصیری مدیرکل سلامت  شهرداری تهران،  میر محسنی ،رئیس اداره مددکاری اجتماعی مرکز آموزشی، تحقیقاتی و درمانی قلب و عروق شهید رجایی وجمعی از خبرگان و افراد تاثیرگذار در حوزه مددکاری اجتماعی درسازمانها ونهادهای دولتی وغیر دولتی با هدف بررسی و تبادل نظر در خصوص  راهکارها و روش های به اشتراک گذاری ظرفیت ها و منابع در راستای ارتقاء نقش مددکاران اجتماعی در اجتماعی شدن نظام سلامت تشکیل شد.

دکتر ایازی معاون اجتماعی وزارت بهداشت، در ابتدای جلسه ضمن خوشامدگویی به میهمانان ضرورت وجود چنین شورایی را در حوزه سیاستگذاری مددکاری اجتماعی یادآور شد و به نقش و اهمیت مددکاران اجتماعی در اجتماعی شدن نظام سلامت تاکید کردند. در ادامه دکتر جوادی رئیس اداره مددکاری اجتماعی وزارت بهداشت گزارشی از تاریخچه، فعالیت ها و بطور کلی وضعیت فعلی مددکاری اجتماعی بهداشتی درمانی ارائه کردند. و در پایان هدف از این نشست را شبکه سازی بین بخشی در حوزه مددکاری اجتماعی، به اشتراک گذاری موثر ظرفیت ها و منابع، تمرکز و بهره گیری از مدل مددکاری جامعه ای و تبادل نظر در خصوص روش های نوین همکاری جهت اجتماعی نمودن سلامت در جامعه عنوان کردند.
پس از طرح پرسش هایی در خصوص سازوکارهای توسعه خدمات مددکاری اجتماعی در نظام سلامت، روش های نوین همکاری و به اشتراک گذاری ظرفیت ها و منابع و نیز چگونگی شبکه سازی در این حوزه، مهمترین نکات و پیشنهادها بدین شرح مطرح گردید:

o    ارتقاء جایگاه تشکیلاتی مددکاری اجتماعی در ستاد وزارت بهداشت باعث بهبود عملکردها و فرایندها در این حوزه می شود. و این برهه تارخی مستعدترین زمان برای انجام چنین کاری است.

o    یکی از مشکلات موجود در عرصه درمان اینست که بیمارستان های آموزشی ما هزینه دریافت می کنند. در حالیکه این امر در هیچ جای دنیا وجود ندارد.

o    مددکاری اجتماعی چون در اعتباربخشی بیمارستان ها لحاظ نشده است لذا روسا و مدیران بیمارستان ها اهمیتی به این حوزه نمی دهند و در اولویت قرار نمی دهند.

o    یکی از دغدغه های جدی در حوزه آموزش دوپارچگی آموزش عالی در زمینه پزشکی و غیر پزشکی است.

o    کادر بهداشتی درمانی باید به این نتیجه برسند که وجود مددکار اجتماعی نه تنها باعث کاهش دغدغه های بیمار و مراجعین می شود، بلکه به رفع مشکلات پرسنل نیز می تواند کمک کننده باشد.

o    آیا می توان موضوع نسخه نویسی اجتماعی را در حوزه مددکاری اجتماعی بکار برد؟

o    عدم آگاهی جامعه نسبت به مددکاری اجتماعی

o    در صورتیکه مددکاری اجتماعی مشمول دریافت شماره نظام پزشکی شود، برخی از محدودیت های این حوزه رفع می شود.

o    باید مطالبه گری اجتماعی را نسبت به خدمات مددکاری اجتماعی افزایش داد.

o    زیرساخت های منابع مالی و انسانی باید بدرستی برای نیازهای موجود تعریف شوند.

o    می توان از ظرفیت سرای محلات شهرداری در توسعه خدمات مددکاری اجتماعی بهره گرفت.

o    علاوه بر بهبود ساختار اداری تشکیلاتی مددکاری اجتماعی  می بایست نقش مددکاران اجتماعی از حوزه فردی به جامعه ای و سیاستگذاری تغییر داد.

o    برای دیده شدن خدمات مددکاران اجتماعی برخی روش ها مانند تجربه نگاری< حضور در تیم های مداخله در بحران و حضور در شبکه های بهداشت می تواند مفید باشد.

o    شبکه ارجاع سیستمی بین مددکاران اجتماعی نهادهای متخلف نیاز جدی امروز است.

o    سمت دهی به بودجه های پژوهشی وزارت بهداشت به حوزه های اجتماعی

o    مددکاری اجتماعی در بیمارستان های خصوصی راه اندازی شود.توسعه رشته مددکاری اجتماعی در دانشگاه ها و آموزش ضمن خدمت مددکاران اجتماعی یکی از برنامه های بلندمدت اما تاثیرگذار در بهبود عملکرد و جایگاه این رشته می شود.

o    در حال حاضر یک اپیدمی سه گانه در کشورهای در حال توسعه وجود دارد که به صورت سه ضلع یک مثلث هستند و با یکدیگر ارتباط متقابل دارند شامل: بیماری های واگیردار، اختلالات روانی و آسیب های اجتماعی. توجه به یکی از ضلع ها بدون توجه به اضلاع دیگر باعث شکست پروژه می شود.

o    نظام PHC ما در حال حاضر چند مشکل جدی دارد یکی اینکه خدمات جامع نیست، تداوم ندارد و مردم محور نیست.

o    طرح سراج و ماج طرح های قوی ای در حوزه یکپارچه سازی خدمات اجتماعی هستند که می توانند مبنای خوبی برای ما باشند.

o    بهتر است یک سند حمایت طلبی برای توسعه مددکاری اجتماعی تهیه و ارائه شود.

مصوبات اولین جلسه شورای سیاست گذاری مددکاری اجتماعی درنظام سلامت درادامه آورده شده است:

o    تشکیل این جلسات بصورت منظم و فصلی

o    تلاش برای ایجاد شبکه ارتباطی مددکاران اجتماعی بین کلیه ارگان های دولتی و خصوصی به منظور به اشتراک گذاری موثر ظرفیت ها و منابع

o    ارائه برنامه های عملیاتی به شورای اجتماعی کشور در حوزه آسیب های اجتماعی و دریافت اعتبار جهت اجرا

o    لحاظ شدن مددکاری اجتماعی در اعتباربخشی بیمارستان ها

o    پیگیری و اجرایی کردن طرح سراج به عنوان مبنا در ارائه خدمات جامع سلامت

o    تهیه سند توسعه فعالیت های مددکاری اجتماعی در نظام سلامت

o    اصلاح ساختار اداری و تشکیلاتی اداره مددکاری اجتماعی و دبیرخانه آسیب های اجتماعی