درکشور عزیزما ایران علی رغم اینکه اقدامات ارزشمندی جهت پیشگیری وارایه خدمات به مبتلایان به HIV/AIDS انجام شده ولی ارایه خدمات وسیاست گذاریهای صورت گرفته ویژه یتیمان ایدز هنوز در ابتدای راه است.

هرچند که به گفته حمیدرضاالوند مدیرکل دفترکودکان و نوجوانان سازمان بهزیستی تعداد کودکان شناسایی شده درسطح کشور از بیست نفر تجاوز نمی کند. در هر حال به نظرمی رسد باتوجه به آمار رسمی نسبتا بالای ایدز درکشور(قریب به بیست هزار نفر) تعداد یتیمان ایدز از عدد ارایه شده بیشتر باشد و عدم شناسایی کامل این افراد به دلیل تابوهای موجود درفضای جامعه می باشد.

دو وزارت خانه بهداشت و درمان و تعاون کار و رفاه اجتماعی و سازمان بهزیستی کشور،دستگاههای متولی شناسایی و ارایه خدمات به یتیمان ایدز می باشند و درسال گذشته تفاهم نامه ای سه جانبه در خصوص موضوع امضاء نموده اند.

اهم موارد اشاره شده در این تفاهم نامه به شناسایی این کودکان آسیب دیده،معرفی به کلینیک های مثلثی وزارت بهداشت جهت دریافت خدمات مشاور ه ای و درمانی،پوشش بیمه ای و نگهداری در مراکز شبه خانواده بهزیستی و تلاش جهت واگذاری و مراقبت از آنها در خانواده های جایگزین می باشد.همچنین حمایت مادی و معنوی ازخانواده های این کودکان از دیگر موارد است.

حمیدرضاالوند مدیرکل دفترکودکان ونوجوانان سازمان بهزیستی عنوان می کند درجهت تشویق بستگان این کودکان و سایرشهروندان جهت نگهداری در خانواده(خانواده جایگزین)رقم یارانه پرداختی برای این گروه رااز140 هزار تومان به 240هزار افزایش داده ایم.

در کنار فعالیت نهادهای دولتی در رابطه باحمایت از این کودکان.یک سازمان غیردولتی به نام انجمن حمایت و یاری آسیب دیدگان اجتماعی توان یاب فعالیت هایی در زمینه شناسایی،نگهداری،پرداخت مستمری و معرفی جهت سپردن این کودکان به خانواده های جایگزین دارد.شاید یکی ازخدمات ارزشمند این موسسه ،حساس سازی جامعه نسبت به حضوراین کودکان درجامعه ازطریق برگزاری نشست های تخصصی ،مناسبتی و رسانه ای باشد.خسرو منصوریان مدیرعامل این موسسه که یک مددکار اجتماعی با سابقه می باشد عنوان می کند:

"یکی ازبرنامه های اصلی ماتوانمند سازی مادران این کودکان ازطریق آموزش وخودکفایی جهت گذران زندگی می باشد".

پس ازمطالعه مستندات مربوط به این کودکان وبانگاهی گذرا به خدمات ارایه شده به آنها درکشورمان توسط تهیه کنندکان این مقاله دانشجویان دکترای مددکاری اجتماعی؛ به نظرمی رسد با توجه به اینکه خط و مشی های پیش بینی شده از چهارچوب سیاستی مطالعه شده ای که مبتنی بر نیازهای واقعی این کودکان باشد تبعیت نمی کند به همین دلیل این خدمات کارآمدی و اثر بخشی قابل قبولی نداشته است.