چکیده مقالات چهارمین سمینار آموزش و سلامت کودکان پیش از دبستان - بازی و ورزش یکی از ارکان اصلی تعلیم و تربیت هر جامعه می باشد و به طوری که آقای هارولد در کتاب (انسان و حرکت) می نویسد: افرادی که پرورش یافته در امر تربیت هستند چون این افراد سالم، آماده و فعالند، بهتر می توانند از قوای ذهنی خود با  هوشیاری و آگاهی بهره ببرند.

بازی های پرورشی و مهارتی نه تنها در سنین کودکی مفید هستند بلکه در تمام لحظات زندگی در حال رشد و تغییر است و حرکات طبیعی بدن، روح و روان نقش اساسی دارد.

انسان با تدبیر به بازی خود شکل می دهد.نحوه ی اجرای آن را ارزیابی کرده و برای ارزشیابی نیز ضوابتی تعیین می کند. همچنین سلیقه و ذوق و استعداد انسان در انتخاب بازی نقش اساسی دارد.

با نگاهی به جایگاه ورزش و بازی در طول زندگی بشر و یا مروری بر نوشته ها و گفته ها مشاهده می کنیم که در این زمینه گسترده یعنی ارتباط بین بازیها و تکامل اخلاقی اجتماعی و عاطفی نظریات متفاوتی وجود دارد ؛ که یکی از این نظریه ها معتقد است که شرکت در فعالیتهای ورزشی و بازی بخصوص گروهی از نظر تربیتی و اجتماعی مفید است. بر طبق این نظریه بازی به توانایی و قابلیتی منتهی خواهد شد که تعاون و همکاری با دیگران را بر پایه درک و ارتباط متقابل تقویت خواهد کرد.خصوصیاتی چون سخاوت، بزرگواری، جوانمردی، شجاعت، ثبات قدم از همین طریق در کودک پرورش می یابد.

بسیاری از روانشناسان عقیده دارند که فعالیتهای بدنی مخصوصا بازی و تمرینات ورزشی در محیط مناسب باعث ایجاد امنیت اجتماعی و رشد فرهنگی در کودکان می شود.

زیگموند فروید بر پایه تحقیقات خود تاکید می کند که کودکان در بازی با ابزار احساسات نا خود آگاه و تکرار موقعیت های اجتماعی تلاش حیرت آوری را به منظور تسلط خود قرار دهند و یک قربانی منفعل نباشند. در حین بازی کودک یاد می گیرد چگونه با دیگران ارتباط گیرد و از این طریق انواع مختلف و متنوع مهارتهای عاطفی اجتماعی را می آموزد.

---

نویسندگان مقاله :

 نرگس حسین زاد ( کانون کودک سرای محله کارون شمالی )