میزان تأثیرپذیری فضاهای شهری بر رفتار و احساس تعلق و مشارکت به شهر در کودکان از دیدگاه نظریه پردازان

چکیده مقالات چهارمین سمینار آموزش و سلامت کودکان پیش از دبستان - مطالعات متعدد و نظریه های دانشمندان در علوم روانشناسی محیطی، شهرسازی، جامعه شناسی و جغرافیای شهری، مدیریت بازرگانی برتاثیر متقابل انسان و محیط بر یکدیگر تأکید دارند، بدین معنا که به همان اندازه که انسان ها می توانند محیط زندگی خود را دستخوش تغییر کنند، عوامل محیطی نیز می توانند افکار، احساسات و رفتارهای آن ها را تحت تأثیر خود قرار دهند.

کودکان به عنوان سرمایه های آینده کشور مهم ترین نقش را در ساختن فردای جامعه ایفا می نمایند توجه به کودکان و نیازهای آن ها در محیط شهری اعم از آموزش و تفریح از الزامات طراحی فضای شهری است.

در این خصوص هدف ما در دستیابی به اصول طراحی فضاهای شهری ویژه کودکان با تأکید بر قابلیت های محیطی مؤثر بر ذهن و رفتار کودک خلاصه می شود؛ طراحی فضایی کودکانه و صمیمی که بستری مناسب برای خلاقیت او فراهم آورد و کودک فرصت لازم برای کاوش در دنیای اصوات و رنگ ها و حرکات را دریابد؛ فعالیت به عنوان عامل اصلی رشد و یادگیری کودک، فرایندی است که در ارتباط با فضا و محیط کودک، رشد همه جانبه او را موجب می گردد.

با توجه به نظری بودن موضوع پژوهش، روش تحقیق به صورت اسنادی و بررسی متون بوده و عمده ترین منابع مورداستفاده کتاب ها و مجلات تخصصی، طرح های پژوهشی مرتبط و استفاده از شبکه جهانی اطلاع رسانی است.

آموزش مفاهیم شهروندی به کودکان و میزان فرصت یک کودک برای همکاری در مدیریت خانواده، مدرسه، محیط های پیرامون و گروه های جامعه، بازتاب فرصت های مشارکتی بزرگ سالان در آن فرهنگ، آموزش به وسعت یک شهر است.

مدیران و طراحان شهری با حضور و مشارکت شهروندان از جمله کودکان و نوجوانان، موظف به ایجاد فضا و مکان و محیطی شایسته همانند شهر دوستدار کودک یا شهر کودک پسند هستند تا آسیب های فرهنگی همراه با افسردگی از جامعه کودک و نوجوان این شهر و دیار رخت بربندد و راهی مجدد نیابد.

مناسب سازی محیط شهری برای کودک و شهروند کوچک نشانگر احساس مسئولیت جامعه نسبت به اواست و موجب آموزش و مسئولیت پذیری در کودک و نوجوان می شود. مسئولیت پذیری نسبت به حضورکودکان در فضای شهر تهران، اولویت قرار دادن پروژه های مربوط به کودکان نسبت به سایر پروژه های شهری، مشاهده دقیق و موشکافانه مصوبه با اخذ نظر علمی، عدم رضایت به وضعیت موجود کودک در فضای شهری و تلاش برای رسیدن به وضعیت مطلوب از مهم ترین تاثیرات مصوبه شهر دوستدار کودک در رابطه با ایجاد فضایی مطلوب و امن در شهر است.

مصوبه شهر دوستدار کودک ضمن پیش بینی و برآورد نیازهای اساسی کودکان در سطح شهر، سه خصوصیت "خلاقیت، ابداع و طراحی" که در سطح جهانی از معیارهای توسعه یافتگی به شمار می رود را دارد.


1 ) با استناد به بندهای دوم (2)، چهارم (4)، پنجم (5)، ششم (6) هفتم (7) هجدهم (18)، نوزدهم (19)، بیستم (20) و بیست وسوم (23) ماده هفتاد و یکم (71) قانون تشکیلات، وظایف و انتخابات شوراهای اسلامی کشور و انتخاب شهرداران مصوب 75/3/1 و اصلاحات و الحاقات قانونی بعدی آن و با عنایت به تعهد اجرای برنامه " شهر دوستدار کودک" از سوی دولت جمهوری اسلامی ایران به صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) و هم چنین الحاق شهر تهران به طرح شهر های دوستدار کودک در سال 1386 که به موجب آن شهرداری تهران جهت هدایت پروژه شهر دوستدار کودک در شهر های خاورمیانه و شمال آفریقا به عنوان دبیرخانه پذیرش مسئولیت نموده است و در اجرای تبصره پنجم (5) ذیل ماده واحده مصوبه " شهر دوستدار کودک" ابلاغی به شماره  160/1257/2720 به تاریخ 88/2/23 منظور تامین امکانات رفاهی و ارتقاء شرایط زیست محیطی، عمومی، حمل و نقل، شهرسازی و معماری، امور بهداشتی، فرهنگی و اجتماعی برای کودکان شهر تهران و در جهت هماهنگی و همکاری با دیگر سازمانها و دستگاه های اجرایی ذیربط، آیین نامه اجرایی مصوبه " شهر دوستدار کودک " در خصوص چگونگی همکاری شهرداری تهران با سازمان های ذیربط، منضم به جدول زمانبندی و عملیاتی مصوبه مذکور به شرح ذیل جهت اجرا ابلاغ می شود.