اینکه ما به عنوان والدین یا مراقبین کودکان چقدر با کودک خردسال خود ارتباط موثری داریم سئوالی است که طرح آن ممکن است خیلی از والدین را به تفکر وا دارد. مهارت نحوه برقرای ارتباط موثر با کودکان خردسال یکی از مهارت های ضروری برای والدین عزیز می باشد.

پرتال تخصصی مددکاری اجتماعی ایران براین باور است که با برقرای ارتباط اصولی باکودکان خردسال می توان توانایی های کودکان را شکوفا کرد وزمینه ای برای رشد آنها فراهم نمود.براین اساس مطالبی جهت ارتقای آگاهی والدین ومراقبین درادامه ازنظر شما خواهد گذشت امیداست که مقبول مخاطبین عزیز قرارگیرد.

 برنامه‌های جهانی رشد کودک که سال‌ها‌ سازمان بهداشت جهانی آن را توسعه و ترغیب کرده است. باعث گسترش مطالعات و نظام‌نامه‌های متنوعی برای پیشرفت تاثیرات متقابل رفتاری بین کودک و والد شده است،

نتیجه‌ی ماهیت این برنامه که در یک راهنمای هشت گانه‌ای برای ارتباط مؤثر بین کودک و والدین و مراقبین کودک شده است، و در حال حاضر در گوشه وکنار دنیا در حال استفاده است، این اصول را می‌توان با آداب و رسم‌های محلی و ملی هر جامعه هماهنگ کرد. این اصول پیشنهادی به ویژه در سه سال اول زندگی بسیار مؤثر است. این راهنما را می‌توانید در گفت‌وگوهای مختلف پربارتر و غنی‌تر کنید. هشت اصل برای رفتاری بهتر

   ا -به کودک عشق و محبت خود را نشان دهید.

نشان دهید که احساس مثبتی از دیدن کودک دارید . حتی اگر کودک نتواند درک کند که شما چه می‌خواهید بگویید، ولی می‌تواند بفهمد که چه رفتارهای احساسی مانند عشق و نفرت را از خود بروز می‌دهید، حتی کودک می‌تواند غم و شادی را در درون شما احساس کند . کودک باید با رفتار مراقب خود این احساس را پیدا کند که شما به او علاقه‌مند هستید، او را با عشق و محبت به آغوش می‌کشید. به او اهمیت میدهید و شادی‌تان را به او ابراز می‌کنید . بدین ترتیب کودک هم احساس لذت و خوشحالی و قدردانی خود را بیان می‌کند و با روش خود واکنش نشان می‌دهد.    2- با کودک خود صحبت کنید .

اجازه دهید که این گفت‌وگوی شما، حرکت‌های سرو صورت، بیان احساس و صدای شما همیشگی و مداوم باشد. از اولین ساعت‌های پس از زایمان شما می‌توانید از طریق نگاه وگفت‌وگوهای خنده، لذت و شادی خود را با او تقسیم کنید . زمانی‌که شما رفتار گرم و نرمی با کودک دارید، او با صداهای پر نشاط پاسخ میدهد. معمول‌ترین راه برای انجام این کار این است که شما همان صداهای کودک و بیان احساس او را تقلید کنید و انعکاس دهید. معمولا کودک با تکرار آنها سعی به پاسخ گفتن دارد. بدین ترتیب گفت‌و‌‌گو آغاز می‌شود. این مکالمه‌ی احساسی برای روابط آینده کودک با شما و ادامه‌ی ارتباط آن حايز اهمیت است .

3- قدم به قدم با کودک پیش روید

به او و خواسته‌های کودک اهمیت بدهید و به حرکات دست و صورت او که بیان‌گر احساس اوست توجه کنید و خود را با او منطبق کنید و هماهنگ با کودک پیش بروید . در دو سال اول زندگی اگر که کودک می‌خواهد با اسباب بازی خاصی بازی کند، بگذارید که تجربه کند. اگر می‌خواهد که در هنگام خواب بازی کند، این اجازه را به او بدهید که برای مدتی قبل از خواب بازی کند. در این صورت کودک این احساس را خواهد داشت که مراقب به او اهمیت میدهد و به ابتکارات و خواسته‌های او توجه می‌کند. البته این رفتارها باید با مدل‌های رفتاری کودک تطابق داشته باشد ( به اصول راهنمای شماره هشت مراجعه شود)همان‌قدر که محدودیت‌ها را برای او مشخص می‌کنید، به او آزادی عمل بدهید تا آن‌چه را می‌خواهد انجام بدهد. قرار نیست که کودک احساس کند که همیشه از طرف دیگران تحت فشار و مراقبت است.

4- توانایی‌های کودک را ارج بگذارید

به کارهایی که کودک می‌تواند به خوبی انجام دهد ارج بگذارید و آن‌ها را تایید کنید. برای این‌که کودک بتواند اعتماد به‌نفس خود را افزایش دهد و به خود متکی باشد، مراقب باید مهارت‌ها و توانایی‌های او را تشویق کند. بدین ترتیب او به ارزش‌های خود اگاهی پیدا می‌کند. نظرات مثبت و تشویق کننده‌ی شما در این مسیر بسیار سازنده است و کودک را از انجام دادن کار اشتباه باز می‌دارد . به این ترتیب شما می‌توانيد کارهای کودک را راهنمایی و آسان‌تر کنید.

ادامه دارد ...

---

منبع : EARLY CHILDHOOD AND RESOURCE PACK .Young Child Survival, Growth & Development- FIRST EDITION August 2004