چکیده مقالات چهارمین سمینار آموزش و سلامت کودکان پیش از دبستان -  تعلیم و تربیت در دوران کودکی و ارائه آموزش های لازم در سنین قبل از دبستان آن چنان اهمیت و حساسیتی برخوردار است که کوچکترین غفلت و بی توجهی نسبت به آن ما را دچار ضایعات جبران ناپذیری می کند.

مسلم است که در ابتدای امر، پدران و مادران هستند که مسئول آموزش و پرورش کودک خود می باشند آنچه مسلم است و کارشناسان امور روان شناسی نیز به آن اعتقاد دارند این است که دوران قبل از دبستان پایه ریز شخصیت آینده اجتماعی و فردی کودک خواهد بود و این امر باعث می شود که آموزش پیش از دبستان بطور جدی نقش خود را بنماید.

افلاطون، آموزش در خانه را جزئی از رشته پیوسته ای می داند که از تولد آغاز شده و تا مرگ ادامه پیدا می کند و کودکان قبل از اینکه به جامعه مدرسه تحویل داده شده و تحت انظباط معلمین مدرسه درآیند باید تحت کنترل والدین و خدمتکاران باشند یافته های تحقیقاتی حاکی از آن است که ارائه برنامه های پیش دبستانی، نه تنها موجب تغییرات کوتاه مدت، در توانائی های ذهنی کودکان می گردد، بلکه اثرات دراز مدتی نیز بر سازگاری آنان با محیط کلاس در دوره دبستان بر جای می گذارد.

بچه ها با رفتن به مهد کودک سریع تر طعم استقلال را می چشند و اصولاً این بچه ها اعتماد به نفس بیشتری دارند. بهترین سن برای ورود به مهد کودک سه تا چهار سالگی است.

---

نویسندگان مقاله :

1- سحاب تربتی (دکتری روانشناسی گرایش بالینی کارشناس ارشد هنر)

2- ساناز عباسیان (کارشناسی الهیات آموزگار رسمی آموزش و پرورش)