بررسی تاثیر درمان رفتاري – شناختی در کاهش افسردگی مادران داراي فرزند اتیسم

عوامل و منابع گوناگونی می تواند باعث فشار روانی گردد که یکی از این عوامل در زندگی خانوادگی ، تولد فرزند ناتوان می باشد. به دنیا آمدن یا تشخیص کودك با اختلال اتیسم ، چالش مهمی براي والدین و سایر اعضاي خانواده به همراه می آورد.

هدف: دستیابی بر میزان اثربخشی روش درمان شناختی رفتاري در کاهش افسردگی مادران داراي فرزند اتیسم بوده است .

روش: براي رسیدن به این هدف پرسشنامه افسردگی بک روي 40 مادر داراي فرزند مبتلا به اختلال اتیسم در مقطع پیش از دبستان ، به عنوان پیش آزمون اجرا گردید و با توجه به نتایج حاصله ، نمونه ي آماري در دو گروه آزمایش و کنترل ، همتاسازي شده و قرار گرفتند(هر گروه 20 نفر). گروه آزمایش تحت درمان با روش درمانگري رفتاري - شناختی قرار گرفتند و پس از پایان درمان بار دیگر با آزمون افسردگی بک مورد ارزیابی(پس آزمون) قرار گرفتند و کلیه نتایج حاصله با روش هاي توصیفی آماري و آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.

یافته ها: بررسی نتایج پیش آزمون و پس آزمون ، تفاوت معنی داري را در کاهش افسردگی گروه آزمایش نشان داد.

نتیجه گیري: روش درمانگري رفتاري – شناختی می تواند در کاهش میزان افسردگی مادران داراي فرزند مبتلا به اختلال اتیسم موثر باشد و موجب بهبود شرایط روحی آنان شد.

کلیدواژه: درمان رفتاري –شناختی، افسردگی، اتیسم


امید شهریاري (کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی، ادریس نوري (دانشجوي کارشناسی ارشد روانشناسی بالینی دانشگاه آزاد ساري )، مجید قربانی(کارشناس ارشد روانشناسی تربیتی)