گروه های خانوادۀ نارانان انجمنی جهانی برای حمایت از کسانی است که به واسطۀ اعتیاد شخص دیگری زندگیشان درمعرض آسیب قرارگرفته اند. نارانان به عنوان یک انجمن دوازده قدمی، کمک های خود را ازطریق به مشارکت گذاشتن تجربه، نیرو و امید به دیگران ارائه می دهد. تنها شرط عضویت در نارانان وجود مشکل اعتیاد دریک عضو خانواده و یا یکی از دوستان شما می باشد.

 

نارانان – Nar-Anon

بيماری اعتياد زندگی فرد معتاد و نزديكانش را به شدت آشفته و مختل می كند. گرچه ممكن است اعضای خانواده فرد معتاد تصور كنند كه اين فرد معتاد است كه نياز به کمک دارد، اما واقعيت اين است كه خود آنها نيز به شدت تحت تاثيراین بيماری قرار گرفته و برای التيام زخم های درونی خود و رها شدن از طرز فكر و رفتارهای ناسالم به كمك و حمايت نياز دارند. در اين قسمت اطلاعاتی در مورد نحوه کمک رسانی گروه های حمایت از خانواده معتادان، جهت کمک به آنها برای بهبود یافتن از تاثیرات بیماری اعتیاد ارائه شده است.
  تاريخچه نارانان

پس از پيدايش الكلي هاي گمنام ، لوئيس همسر بيل ويلسون يكي از بنيانگذاران الكلي هاي گمنام كه سختيهاي زندگي با يك الكلي را تجربه كرده بود و از لطمه هايي كه در اثر زندگي با معتاد به خانواده ها وارد مي شود ، آگاهي داشت ، جهت كمك به خانواده هاي الكلي ها در زمان بـرگزاري جلسات الكلي ها ، با خانواده هاي آنها صحبت مي كرد . او ضمن دلداري خانواده هاي دردمند،تجربه خود و اطلاعاتي را كه در مورد بيمـــاري اعتياد و الكليسم از شوهرش آموخته بود ، با آنها در ميان مي گذاشت . چند سال پس از تشكيل انجمن الكلي هاي گـمنام ، لوئيس و چند نــفـر از همسران الكلي هاي بهبود يافته گروهي به نام الانان جهت كمك به خانواده هاي الكلي ها و معتادان تشكيل دادند.پـس از تشكيل انجمن معتـادان گمنام تعدادي از افراد خانواده آنها كه اعضاء انجمن الانان بودند ، جهت بهبودي ازبيماري خانوادگي اعتياد انجمن نارانان را تشكيل دادند.

تاریخچه نارانان در ایران

   اين گروه خانواده از سال 1373 با حضور 4 نفر در تهران شروع به فعالیت نمود که به مدت 2 سال در منزل جلسات برگزار می شد بعد ازاین زمان اولین جلسات در بهزیستی آغاز شد این جلسات کوچک بود حدود دوسال اطلاع رسانی فرد به فرد صورت می گرفت و خانمها با پاک شدن همسرانشان تشویق به آمدن جلسات این گروه خانواده می شدند فعالیت این گروه خانواده درآبا نماه می باشد و بطور رسمی در آبان 74 در ساختمان بهزیستی خیابان مطهری شروع به فعالیت نمود و تا سال 1378، 20 تا 25 عضو فعال داشت و در سال 78 کتابچه نارانان تنها نشریه موجود این خانواده بود وبعد از این تاریخ جزوه های نامه ی معتاد به خانواده اش خود شناسی و عشق نابود شده بود و با اولین اطلاع رسانی انجمن معتادان گمنام تعداد اعضای این گروه خانواده افزایش یافت بعد از چند ماه این انجمن در شیراز و سپس در مشهد شروع به فعالیت نمود .
  با رشد انجمن معتادان گمنام این گروه خانواده نیز رشد نمود و تعداد اعضا افزوده شد و در حال حاضر بیش از 500 جلسه در ایران فعالیت می کند.
 
خانواده سوء مصرف کنندگان مواد به بهبودی نیاز دارند.

•    کلیه کسانی که در کنار یک فرد معتاد زندگی کرده اند، به نحوی از  تاثیرات ویرانگر این بیماری آسیب دیده اند.  فرزندان افراد معتاد با مجموعه ای از مشکلات روحی از قبیل کمبود اعتماد به نفس، احساس گناه و شرم بزرگ می شوند. احتمال اینکه فرزندان این گونه افراد نیز معتاد شوند زیاد است، چون آنها در طول زندگی مشاهده کرده اند که والدینشان هنگام برخورد با مشکلات زندگی به مصرف مواد مخدر روی می آوردند؛ لذا آنها نیز همین روش را آموخته و  برای روبرو شدن با گرفتاری ها و مشکلات زندگی روش والدینشان را در پیش می گیرند. والدینی که فرزند معتاد دارند نیز از انبوهی از احساسات و حالت های آزار دهنده همچون خشم، گناه و سرخوردگی رنج می برند و در نتیجه زندگی آنها هم تحت تاثیر این احساسات با فلاکت و بدبختی همراه می شود. همینطور همسران افراد معتاد که هیچ امیدی به داشتن رابطه ای سالم و منطقی با همسر خود نداشته و به علت اینکه مجبور می شوند تا مسئولیت های بیشتری را در زندگی به عهده بگیرند، دچار فشار بیش از حد و مشکلات شدید روحی و روانی می شوند.  به طور کلی، زندگی در کنار یک معتاد با اضطراب و نگرانی، سردرگمی و آشفتگی به همراه است. اعضای خانواده برای اینکه بتوانند این سبک زندگی را تحمل کنند، مجبور می شوند تا هر کدام راه و روش خاصی را در پیش بگیرند که همین کار در نهایت آنها را از داشتن یک زندگی سالم و شاد محروم می کند. آنها به خاطر تمرکز بیش از حد روی رفتارهای فرد معتاد، و تلاش برای نجات دادن او از عواقب بیماری اعتیاد،  به طور ناخودآگاه زندگی شخصی و آسایش و آرامش خودشان را فراموش کرده و همه کار و زندگی خود را به مراقبت و حمایت از فرد معتاد  می پردازند، حمایت هایی که به علت ناآگاهی از طبیعت بیماری اعتیاد، هیچگونه تاثیر مثبتی نیز بر زندگی فرد معتاد و اعضای خانواده ندارد.  

•    پس از سال ها زندگی در کنار فرد معتاد، افکار، احساسات و رفتارهای اعضای خانواده نیز مغشوش و آشفته شده و ارتباط آنها با واقعیت های زندگی و قطع می شود. آنها فکر می کنند که اگر بیماری اعتیاد عزیز معتادشان درمان شود، همه مسائل و مشکلات آنها نیز حل خواهد شد، و همین امید از هر ترفند و ابزاری برای وادار کردن وی به پاک شدن استفاده می کنند.  آنچه که آنها ناخواسته و بدون اطلاع در حال انجام دادن آن هستند، در واقع وابسته کردن اوضاع و احوال زندگی خودشان به وضعیت فرد معتاد است. آنها در واقع بر اين باورند که تنها زمانی احساس خوشبختی خواهند كرد که عزیز معتادشان آنطور که آنها می خواهند به يك عضو سالم و مفيد برای خانواده تبديل شود. این طرز فکر نادرست و غير منطقی در واقع به این معنی است که آنها اختیار زندگی خود را به دست یک بیماری جنون آمیز و عذاب آور به نام اعتياد داده اند. آنها با داشتن چنين باوری در واقع از یک فرد بیمار انتظار دارند که سلامت خود را به دست آورد تا شما بعد از آن بتوانند از زندگی مورد علاقه شان بهره مند شوند. اين گونه افكار نادرست و غیر منطقی که حقیقتا نشانه تاثيرات زندگی کردن در کنار یک فرد معتاد می باشد، باعث شده است تا زندگی آنان نیز تحت تاثیر بیماری اعتیاد قرار گرفته و روند عادی آن مختل شود.

•     اعضای خانواده به علت تصورات اشتباه و خیالپردازی های خود، تصور می کنند که برای بهتر کردن کیفیت زندگی خودشان، چاره ای جز نجات دادن فرد معتاد از بلاها و دردسرهایی که بر سر خودش می آورد ندارند. به همین علت همواره برای رهایی از عواقب  و مشکلات بیماری اعتیاد به او کمک می کنند، در حالی که این نوع کمک های آنها، به طور ناخواسته زمینه تشدید بیماری فرد معتاد را فراهم می آورد. اعضای خانواده فرد معتاد به جای اینکه با خود بطور معقول و منطقی فکر کنند و ببینند که آیا کمک های آنها واقعاً فایده ای به حال عزیز معتادشان داشته است یا نه، تلاش های خود را چندین  برابر می کنند و از روش ها و راهکارهای جدید استفاده می کنند تا وی را وادار به قطع مصرف مواد کنند. شما به عنوان اعضای خانواده یک معتاد، آیا تاکنون از خودتان پرسیده اید که تا چه حد تلاش های شما برای نجات او موثر بوده است؟  آیا محبت ها و تلاش های خیرخواهانه شما باعث شده است که عزیز معتادتان از مصرف مواد دست بردارد؟ اگرچه ممکن است وی بر اثر فشارهای شما برای مدت کوتاهی مصرف مواد را کنار گذاشته باشد، اما پس از مدتی دوباره مصرف خود را آغاز کرده است. در برنامه های 12 قدمی، به تکرار کردن یک کار اشتباه و تلاش برای گرفتن یک نتیجه متفاوت از این تلاش ها، “جنون” یا “نداشتن سلامت عقل” گفته می شود.  کاری که اعضای خانواده به امید آنکه فرد معتاد را وادار به قطع مصرف مواد نمایند نیز در واقع نوعی نداشتن سلامت عقل محسوب می شود چون آنها بارها و بارها رفتارهای خود را تکرار می کنند، بدون آنکه نتیجه مورد نظرشان را به دست بیاورند. ادامه کمک های ناسالم آنها به فرد معتاد نشان می دهد که اعضای خانواده نیز ارتباط خود را با واقعیت ها از دست داده اند و نمی توانند به درستی بین واقعیت و آنچه كه در آرزوی آنها است، تفاوت قائل شوند. واقعیت غم انگیز این است که هر چه اعضای خانواده بیشتر برای وادار کردن عزیز معتادشان به قطع مصرف مواد تلاش کنند، بیماری مرموز اعتیاد بیشتر زندگی خود آنها را تحت تاثیر قرار می دهد. اگر اعضای خانواده به این واقعیت پی ببرند که اعتیاد يك نوع بيماری است و این خود فرد معتاد است که باید برای پاکی، رفاه و آسایش خودش اقدام کند، در آن  می توانند از شر توهم کمک به فرد معتاد خلاص شده و به زندگی آشفته و پریشان خود سر و سامان دهند.

•    اعضای خانواده فرد معتاد باید این حقیقت را بپذیرند که زندگی در کنار یک معتاد به افکار و رفتار آنها نیز صدمه زده است و اگر آنها خواهان بهره مند شدن از یک زندگی بهتر و سالم تر هستند، می بایست از برنامه های 12 قدمی حمایت از خانواده های معتادان استفاده کرده، و چه عزیز معتادشان به مصرف مواد ادامه دهد، یا اینکه اعتیاد خود را ترک کند، آنها مسیر بهبودی خود را ادامه دهند.  اعتیاد یک بیماری خانوادگی است؛ سال ها تحمل فشار و اضطراب ناشی از زندگی در کنار یک فرد معتاد، ممکن است وضعیت روحی و روانی اعضای خانواده را، از شرایط خود فرد معتاد نیز به مراتب وخیم تر کرده باشد. واقعیت تلخ این است که فرد معتاد با فرو رفتن در خلسه و نشئگی ناشی از مصرف مواد مخدر، اصولاً نمی داند که اعتیاد وی چه مشکلات و بلاهایی بر سر خود و یا اطرافیانش آورده و لذا آنچنان اسیر فشارهای روحی و روانی نمی شود، اما اعضای خانواده که چاره ای جز تحمل کردن مشکلات نداشته و هیچ تکیه گاهی نیز برای به دست آوردن آرامش و فراموش کردن این گرفتاری های ندارند،  اثرات ویرانگر و هولناک بیماری اعتیاد را مشاهده کرده و از لحاظ روحی و روانی به شدت آسیب می بینند. حتی اگر فرد معتاد خانواده مصرف مواد را قطع کرده و در حال بهبودی باشد، باز هم اعضای خانواده تحت تاثیر آسیب های روانی و عاطفی به جای مانده از دوران مصرف فرد معتاد باقی خواهند ماند. تا زمانی که اعضای خانواده نپذیرند که زندگی خود آنها نیز تحت تاثیر بیماری اعتیاد قرار گرفته است و برای بهبودی به راهکاری همچون برنامه 12 قدم نیاز دارند، بدون شک  به همان زندگی عذاب آور و ناسالمی که طی سال های طولانی به آن عادت کرده اند ادامه خواهند داد.  وابستگی متقابل یا هم وابستگی، عارضه ای است که کسانی که در کنار فرد معتاد زندگی کرده و با او یک رابطه عاطفی و احساسی دارند، به آن دچار می شوند. بروز این ناخوشی بدین شکل است که نزدیکان فرد معتاد نیز رفته رفته تحت تاثیر بیماری اعتیاد قرار می گیرند، ولی آشفتگی و درماندگی خود را به مصرف مواد توسط فرد معتاد ارتباط می دهند. آنها تصور می کنند که اگر فرد معتاد مصرف مواد مخدر و اعتیاد خود را ترک کند، آنها نیز از احساسات ناخوشایند و عذاب آوری که گرفتار آن هستند، نجات خواهند یافت. ولی متاسفانه واقعیت این است که حتی در صورت  پاک شدن و بهبودی عزیز معتادشان، آنها بازهم از احساسات بد و ناخوشایندی که گرفتار آن هستند، رنج می کشند.

•    شاید برای اعضای خانواده، پذیرفتن این واقعیت که آنها نیز تحت تاثیر بیماری اعتیاد قرار گرفته و به بهبودی نیاز دارند دشوار باشد. آنها بر این باورند که این یکی از عزیزانشان  بوده که معتاد است و آنها افراد سالمی هستند که تلاش  کرده اند تا به عضو بیمار خانواده کمک کنند و بنابراین هیچ مشکلی ندارند. اما باید بدانند که بیماری اعتیاد حالت واگیردار و مسری داشته و خواه ناخواه اطرافیان فرد معتاد را نیز تحت تاثیر قرار داده و به گونه دیگری بیمار می کند. ماهیت بیماری اعتیاد نیز به گونه ای است که هم خود فرد معتاد و هم اطرافیان و نزدیکان او، آن را انکار کرده و نمی پذیرند که بیماری اعتیاد طرز فکر و رفتار آنها را از حالت عادی خارج کرده است. اعضای خانواده وانمود می کنند که افرادی سالم و منطقی هستند و به هیچ وجه حاضر نیستند بپذیرند که خودشان هم قربانی بیماری اعتیاد شده اند. اما این یک واقعیت ساده و انکار ناپذیر است که زندگی کردن در کنار یک فرد معتاد، در نهایت باعث می شود تا رفتار و افکار اعضای خانواده او نیز تحت تاثیر این بیماری قرار گیرد. هیچ کس نمی تواند در خانه ای زندگی کند که در آن یک فرد معتاد هر روز آشوب و غوغای تازه ای ایجاد کرده و ادعا کند که  از لحاظ روحی و روانی آسیبی به او وارد نشده و از اضطراب و آشفتگی افکار رنج نمی برد. در بیشتر اوقات اعضای خانواده برای اینکه بتوانند رفتار جنون آمیز و آزار دهنده عزیز معتادشان را تحمل کنند و از فروپاشی کانون خانواده و به خطر افتادن جان خودشان جلوگیری کنند، مجبور می شوند تا خودشان هم رفتارهای ناسالم و غیرمنطقی در پیش بگیرند. در قدم دوم گروه های حمایت از خانواده های معتادان شرح مبسوطی از این نوع رفتارهای غیر عاقلانه  ای که اعضای خانواده انجام می دهند، آمده است. آنها با کارکرد قدم دوم یاد می گیرند تا افکار، احساسات و رفتارهای خود را هرچه بیشتر از بیماری اعتیاد عزیز معتادشان جدا نمایند. آنها قبل از هر کاری تلاش می کنند تا از یک نیروی بالاتر از خودشان (خداوندی مهربان، بدانگونه که او را درک می کنند) راهنمایی و کمک بگیرند. بدین ترتیب اشتباهات و کارهای غیر منطقی آنها کمتر و کمتر شده و در نتیجه احساسات بد و ناخوشایند از آنها دور می شود. آنها یاد می گیرند که بهبودی یک فرایند است و در نتیجه با صبر و حوصله، نظاره گر رشد و بالندگی احساسی خود می شوند.

•    می توان امیدوار بود که اعضای خانواده روزی از حالت انکار بیرون آمده و بپذیرند که زندگی آنها نیز به دلیل قرار گرفتن در کنار فرد معتاد مختل شده است. اعضای خانواده فرد معتاد پس از اعتراف به عذاب آور بودن زندگی در کنار فرد معتاد و پذیرفتن این واقعیت که نمی توانند عزیز معتادشان را به قطع مصرف مواد وادار کنند، می توانند برای تسکین درد ها و رنج های درونی خودشان اقدام کنند. بدین منظور، بهترین و موقر ترین روشی که در اختیار آنان فرار دارد، کارکردن 12 قدم حمایت از خانواده معتادان می باشد.  اعضای خانواده افراد معتاد با شرکت در جلسات رایگان و محرمانه گروه های 12 قدمی حمایت از خانواده ، چشمان خود را بر روی واقعیت ها باز نموده و  متوجه می شوند که زندگی آنها چگونه بر اثر بیماری اعتیاد عزیز معتادشان غیر قابل اداره شده است و به یافتن راه حلی برایتسکین زخم های درونی خود و رها شدن از تاثیرات بیماری اعتیاد ، امیدوار خواهند شد. دوازده قدم گروه های حمایت از خانواده معتادان
 
۱. ما اقرار كرديم كه در مقابل اعتیاد (اعتیاد های مواد مصرفی و یا اعتیادهای رفتاری) عاجزيم و زندگيمان غيرقابل اداره شده بود.

۲ . به اين باور رسيديم كه يك نيروی برتر می تواند سلامت عقل را به ما باز گرداند.

۳.  تصميم گرفتيم كه اراده و زندگی مان را به مراقبت خداوند، بدان گونه كه او را  درك كرده ايم، بسپاريم.

۴. يك ترازنامه اخلاقی بی باكانه و موشكافانه از خود تهيه كرديم.

۵ . چگونگی دقيق خطاه های خود را به خداوند، خود و يك انسان ديگر اقرار كرديم.

۶. آمادگی كامل پيدا كرديم كه خداوند كليه نواقص شخصيتی ما را برطرف كند.

۷.  با فروتنی از او خواستيم كمبودهای اخلاقی ما را برطرف كند.

۸. فهرستی از تمام كسانی كه به آن ها صدمه زده بوديم تهيه كرده و خواستار جبران خسارت از تمام آن ها شديم.

۹. به طور مستقيم در هر جا كه امكان داشت از اين افراد جبران خسارت كرديم، مگر در مواردی كه اجرای اين امر زيان مجددی به ايشان و يا ديگران وارد نماید.

۱۰. به تهيه ترازنامه شخصی خود ادامه داديم و هرگاه در اشتباه بوديم فوراً به آن اقرار كرديم.

۱۱. از راه دعا و مراقبه خواهان ارتقاء رابطه آگاهانه خود با خداوند، بدان گونه که او را درک می کردیم شده و فقط جویای آگاهی از اراده او برای خود و قدرت اجرایش شدیم.

۱۲.  با بيداری روحانی حاصل از برداشتن اين قدم ها، کوشیدیم اين پيام را به دیگران برسانيم و اين اصول را در تمام امور زندگی خود به اجرا در آوريم. آدرسهای نارانان ایران:

آذربایجان شرقی تلفن های تماس : معصومه : 09144008639   حکیمه : 09147799003
کمیته اطلاع رسان ناحیه آبادان: 09168337409
کمیته اطلاع رسان ناحیه اهواز: 09168053149
کمیته اطلاع رسان ناحیه ماهشهر:09169279806
کمیته اطلاع رسان استان خوزستان: 09168372970کمیته آدرسها استان خوزستان:09395815017
شماره اطلاع رسان گیلان:09118342926
کمیته آدرسهای مازندران: 09359225976
کمیته آدرسها استان مرکزی: 09187666845
کمیته آدرسهای استان همدان:09186333642
کمیته آدرسهای یزد09135130373
کمیته آدرس اصفهان:09365574562
کمیته آدرسهای آذربایجان غربی09144394200
کمیته آدرسهای کرمان:0913297373
کمیته آدرسهای کردستان:09186483501
کمیته آدرسهای خراسان:09362143296
کمیته آدرس ناحیه شرق تهران  09195265770
کمیته آدرس ناحیه شمال و شمال شرق تهران 09197016802
کمیته آدرس ناحیه غرب تهران 09194102855
کمیته آدرس ناحیه جنوب تهران09195222300