در یاداشت قبل به صورت مختصر اشاره ای به اصول اساسی مددکاری اجتماعی شد و سپس اصول رفتاری نهضت صلیب سرخ وهلال احمر درمقابله با بلایا مطرح شد. درادامه به تشریح مابقی اصول می پردازیم.

6_ باید تلاش نماییم تا بر پایه ظرفیت های محلی با بحران مقابله کنیم؛

همه مردم و اجتماعات-حتی در شرایط بحرانی-دارای ظرفیت ها و آسیب پذیری هایی هستند. در صورت امکان، ما با استخدام کارمندان محلی، خرید اقلام محلی و تجارت با شرکت های محلی این ظرفیت ها را تقویت خواهیم نمود.تا حد ممکن، ما از NGHA های محلی به عنوان شرکای خود برای طراحی و اجرای برنامه ها استفاده نموده و در زمان مناسب با ساختارهای دولتی محلی همکاری خواهیم نمود.هماهنگی هنگام مقابله با بحران باید از اولویت زیادی برخوردار باشد.در کشور هایی که خود مستقیما کمک رسانی می کنند، انجام این هماهنگی به بهتربن نحو صورت می گیرد و در صورت امکان باید نمایندگان آژانس های مربوطه سازمان ملل را نیز در جرایان قرار داد.

7-    باید روش هایی یافت شود تا افراد ذینفع در برنامه های کمک رسانی، مدیریت کمک های امدادی مشارکت کنند؛
کمک رسانی برای مقابله با بحران هرگز نباید به افراد ذینفع تحمیل شود. امداد رسانی موثر و نو سازی طولانی مدت در صورتی امکان پذیر است که افراد ذینفع در طراحی، مدیریت و اجرای برنامه های امدادی مشارکت داشته باشند. ما تلاش خواهیم نمود تا در برنامه های امدادی و نو سازی خود، مشارکت کامل گروه هدف را جلب نماییم.

8-    کمک های امدادی باید موجب کاهش آسیب پذیری های آتی در مقابل بحران ها شودو همچنین پاسخگوی نیازهای اصلی باشد؛
همه عملیات کمک رسانی، بر دور نمای توسعه طولانی مدت تاثیر مثبت یا منفی دارد. با دانستن این موضوع، تلاش خواهیم کرد تا برنامه های کمک رسانی که باعث کاهش آسیب پذیری گروه هدف در مواجهه با بحران های آینده می شود، اجرا گردد و کمک     می¬کنیم تا شیوه زندگی پایداری در این جوامع شکل گیرد. ما در طراحی و مدیریت برنامه های کمک رسانی، توجه خاصی به موضوعات محیطی خواهیم داشت. همچنین تلاش خواهیم کرد تا تاثیرات منفی کمک هی بشر دوستانه خود را به حداقل برسانیم و از وابستگی طولانی مدت گروه هدف به کمک های خارجی جلوگیری نماییم. 

9-    ما خود را در مقابل افرادی که کمک می کنیم و آنهایی که منابع را در اختیارمان می گذارند، مسئول می دانیم؛
ما اغلب به عنوان یک رابط سازمانی در مشارکت بین افرادی که هنگام بحران انتظار دریافت دارند کمک و آنهایی که تمایل به کمک کردن دارند، عمل می کنیم.بنابراین، خود را در مقابل هر دو گروه مسئول می دانیم. همه ارتباطات ما با اهدا کنندگان و ذینفعان باید منعکس کننده گرایشی باز و شفاف باشد. ما نیاز به ارائه گزارش را درباره کارهای خود از جنبه های مالی و تاثیر گذاری ضروری می دانیم.ما حصول اطمینان از نظارت صحیح بر توزیع اقلام امدادی و انجام ارزیابی های مستمر درباره تاثیر کمک های بحرانی را اجباری می دانیم.همچنین تلاش خواهیم نمود تا گزارشی بسیار شفاف از تاثیر کارهای خود و عوامل محدود کنند یا گسترش دهنده این تاثیر ارائه نماییم. برنامه های ما بر استانداردهای سطح بالای مهارت و تخصص استوار خواهد بود تا منابع با ارزش کمتری از بین بروند. 10-     در اطلاعات، تبلیغات و فعالیت های تبلیغاتی خود باید قربانیان بحران را به عنوان انسان هایی با منزلت در نظر گرفته و آن ها را مفعول هایی نا امید فرض نکنیم؛
احترام به قربانیان بحران به عنوان شرکای یکسان در فعالیت های ما، نباید هرگز از یاد برود.در اطلاعات عمومی خود، ما باید شرایط بحرانی را عینی جلوه داده و ظرفیت ها و الهامات قربانیان بحران را متذکر شویم و نباید تنها به بیان آسیب پذیری ها و ترس افراد اکتفا کنیم.ضمن همکاری با رسانه ها برای گسترش کمک های عمومی خود نباید اجازه دهیم نیاز های خارجی یا داخلی تبلیغاتی بر اصل به حداکثر رساندن میزان کمک های امدادی پیشی گیرند. ما از رقابت با دیگر سازمان های فعال در بحران ها برای پوشش خبری در شرایطی پرهیز می کنیم که این پوشش خبری به زیان خدمات ارائه شده به ذینفعان بوده یا امنیت کارکنان یا ذینفعان ما را به خطر اندازد.

منابع:
کنسرسیوم بین المللی پناهندگان درایران،2004،منشور بشردوستانه وحداقل استانداردهای امدادرسانی دربحران.
موسوی چلک ،سید حسن ،مددکاری اجتماعی کارفرد1(1386)،انتشارات سمت،